slotakkoord

Het slotwoord is een wezenlijk onderdeel om onze reis blog mee af te sluiten.

De blog blijft gewoon bestaan en diegene die wel eens terug wil kijken kan dat blijven doen en mogelijk zijn er mensen enthousiast geworden om deze tocht te ondernemen en willen hierover informatie inwinnen, ze kunnen dit doen via onze site of kunnen met ons contact opnemen.

Uiteindelijk hebben we na 28 fietsdagen het navolgende gemiddeld verbruikt;

3 broden per dag

3 chocolade repen (vooral Mars, Bas zijn favoriet) per persoon per dag

2 schaaltjes gesneden kaas per dag

1 schaaltje ham per dag

3 blikken groente per dag

2 potten pastasaus per dag

2 blikken groente met vlees er doorheen per dag

1 zak minimaal 500 gram Spaghetti, pasta in verschillende vormpjes of rijst per dag

1 minifles Coca Cola per dag

2 a 3 bananen per dag

De nodige jam en vette yoghurt.

Het merendeel is 3 tot 4 kilo afgevallen met uitzondering van Hans, slechts 1 kilo. Ondanks dat we dagelijks veel gegeten hebben om de honger te stillen. Maar het fietsen van zo’n 100 kilometer per dag en de kou heeft hierin een wezenlijke rol gespeeld.

De tent is voor de meerderheid van ons bij een volgende tocht geen optie meer, omdat je na een aantal dagen geradbraakt ’s morgens op staat en je vaak geen gelegenheid hebt om een fatsoenlijke zitplaats te krijgen op een camping. Dit bevorderd niet de rust die je elke dag toch weer hoopt te vinden.

De Chinezen, fietskarren, zijn bij normaal en niet dagelijks extreem gebruik een handig middel om spullen met de fiets te transporteren. Bij deze tocht kwamen ze te kort omdat er niet hoog genoeg gestapeld kan worden i.v.m. instabiliteit, de assen die op de fiets gemonteerd worden niet strak genoeg vastgezet kunnen worden en de uiteinden ervan hol zijn waardoor bij veel vibratie, wrikken en druk deze spontaan kunnen afbreken.

De asjes in het wiel van de kar vertonen vrij snel haarscheurtjes waardoor er irritante knarsgeluiden ontstaan. Al met al niet de perfecte oplossing. We hebben ze uiteindelijk bij de plaatselijke fietsenmaker in Santiago de Compostela achtergelaten, voor noppes.

Natuurlijk willen wij eenieder die ons een warm hart heeft toegedragen hartstikke bedanken voor de ondersteuning. Wij genoten elke dag van jullie reacties en naar wat ik heb begrepen zaten velen ’s avonds achter de PC/smartphone te wachten op onze ervaringen. Ook diegene die ons gratis fotoruimte hebben geschonken en natuurlijk Osteopathie Zorg de Keizer voor het sponsoren van de kleding.

Wij hopen dat de kaarsjes, die we onderweg hebben aangestoken (bedankt Ger en Hans), hun werk hebben gedaan.

Hieronder heeft eenieder van ons zijn eigen ervaring in het kort beschreven om een goede indruk te geven wat dit met ons gedaan heeft.

Nu anderhalve week na thuiskomst en twee werkdagen verder maar eens terugkijken op onze (mijn) camino, ik ben Erwin Hageman.

Het blijkt niet mee te vallen om kort iets te vertellen over mijn ervaring. Een glimlach is steeds het eerste wat mij overkomt als er beelden voorbij komen van deze fantastische reis. Ontzettend veel gezien wat ook wel blijkt uit de vele foto’s en verhalen op dit weblog die door velen werden bekeken en waar ontzettend leuke reacties op kwamen.

Ik heb ontzettend genoten van de prachtige natuur en soms schilderachtige dorpjes en vergezichten alhoewel de heuvels soms wel eens begonnen te vervelen. Ik wist dat we de zware route hadden gekozen maar dat we 4 weken meestal bijna hele dagen over de talloze bulten heen moesten had ik niet gedacht. Desondanks was het goed te doen. Je raakt in een flow en wilt s ’morgens weer zo snel mogelijk op de fiets. Vreemd eigenlijk als je last hebt van zadelpijn.

Dat hulp uit onverwachte hoek komt en dat het schijnbaar ook altijd komt blijkt als je op zoek bent naar en slaapplaats of als je pech hebt. Er is altijd wel iemand die hulp bied of de weg wijst, al is het maar naar de supermarkt want eten hadden we veel nodig. Prachtig om dit te ervaren. Zo kwamen we op onverwachte plekken zoals de Jurt op de berg of de herberg waar alles nog op de ouderwetse manier gaat. Bijzonder om dit mee te maken. Het weer had beter gekund. De hoeveelheid regen viel wel mee maar de temperatuur had wel wat hoger gemogen. Over het algemeen was het te koud. Het cafeetje met open haard in Roncesvalles kwam op het juiste moment.

Voor mij was het bereiken van Cruz de Ferro het mooiste moment van de tocht. Dit was het doel. Het leggen van de steen die je van thuis meeneemt. Ook de omgeving vond ik hier het mooist. Santiago de Compostela was wat dat betreft een tegenvaller.

Als fietser kom je vanaf de andere kant dan de lopers Santiago binnen. Waar bijna de hele route pijlen de weg wezen was er hier geen een te vinden en zo werd het een zoektocht naar de kathedraal, die overigens wel zeer de moeite waard was.

Het bijwonen van de pelgrims mis was een waardig einde van onze camino.

Kortom een geweldige ervaring. Een aanrader voor iedereen die nog goed ter been is. Voor deze mensen geld buen camino.

De slotreactie van Hans Jenniskens,

De tocht heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten, het avontuurlijke wat ik zocht heb ik zeker gevonden, ik heb me 4 weken toch een pelgrim gevoeld die elke dag op weg ging om uiteindelijk om 's avonds ergens een slaapplek te vinden. We hebben veel meegemaakt, afgezien, regen, wind en kou gehad maar, dat weeg niet op tegen de vele mooie landschappen, steden, dorpjes, kathedralen en om niet te vergeten mensen die we ontmoet hebben. Deze ervaring blijft dan ook eeuwig in mijn geheugen gegrift.

Na anderhalve week thuis te zijn kan ik, Bas Gommans, pas echt vertellen hoe ik mijn tocht naar Santiago de Compostela heb ervaren. Ik kan nu zeggen dat het spannend, uitdagend, vermoeiend, gezellig, saamhorig, sportief, enerverend, sociaal, respect hebbend voor de medepelgrims en cultureel was. Maar vooral een ervaring die ik mijn hele leven niet meer zal vergeten!!

I DID IT!!

Zoals mijn mede caminogangers al beschreven hebben is deze pelgrimstocht voor mij, Peter Janssen, een ervaring die je nooit meer zult vergeten. De kou die we veelal hebben doorstaan gepaard met regen, natte sneeuw of hagel kunnen de enkele dagen met zon en de gigantisch veel mooie uitzichten, de levenservaring, het genot, de rust, de spanning, de emotie en vooral de genoegdoening niet overtreffen.

De Walloniër en de Fransman zijn me toch wat tegengevallen wat betreft gastvrijheid en hulpvaardigheid, waar daarentegen de Spanjaard veel behulpzamer is.

Gelukkig zijn we bespaard gebleven van lichamelijk onheil en hebben we de mechanische mankementen kunnen overwinnen.

Eenieder die van plan is deze tocht te ondernemen, te voet of met de fiets, adviseer ik om niet te twijfelen maar het gewoon te gaan doen, het is zo fascinerend en voegt werkelijk iets toe aan je levensverhaal.

Met de wil, zoals eenieder van ons de tocht is aangegaan en heeft volbracht, kun je ver komen en overtref je jezelf.

Mijn bioritme is nog wat ontregeld. Heb nog veel honger en probeer de 4 kilo er weer z.s.m. bij te eten.

Al met al een megaervaring en wie weet wat de toekomst ons nog brengt.

BEDANKT NAMENS ONS ALLEN!!!

Bas Gommans, Erwin Hageman, Hans Jenniskens en Peter Janssen.

Porto-Venray

's Morgens om 4:00 uur opgestaan om te voet naar de luchthaven te gaan en van daaruit om 6:30 uur Portugese tijd terug te vliegen naar Eindhoven. Het inchecken ging voorspoedig en de vlucht verliep vlekkeloos. (Weer een Ryanair vlucht die zonder vertraging aankomt)

Net voor 10:00 uur Nederlandse tijd gearriveerd op Eindhoven airport, waar de nodige familieleden en vrienden ons stonden op te wachten. Een fijne hereniging vond er plaats, hier en daar een traantje van emotie.

Daarna zo snel mogelijk uit Eindhoven zien te komen, ondanks alle om leidingen, om thuis na te genieten van de enorme onderneming.

Santiago de Compostela-Porto

Vanmorgen bij het busstation in Santiago de Compostela ontbeten om vervolgens om 11:00 uur te vertrekken naar Porto in Portugal. Daar zijn we rond 13:00 uur Portugese tijd gearriveerd en hebben daar een B&B bij de luchthaven gevonden.
Hier hebben we relaxed op het terras in de zon gezeten, nagepraat en een lekkere cheese-ham-ei burger met hete saus en friet gegeten aangevuld met een biertje.
Vanavond op tijd naar bed want de wekker gaat om 4:00 uur.
Morgen weer lekker terug in Nederland en proberen alles weer op een rijtje te krijgen.
Voor morgen krijgen jullie nog een klein overzichtje van de verbruikte spullen en voedsel tijdens de tocht.
Tot morgen.

PS: er zijn weer foto's aangevuld.

Arzúa-Santiago de Compostela

Vanmorgen na een licht ontbijtje vertrokken voor de laatste loodjes. Het beginstuk tot Touro ging vrij vlot, maar daarna bij gebrek aan bewegwijzering 7 km. omgefietst. Het laatste gedeelte ging moeizamer mede omdat je toch de drang hebt te finishen.
Om 11:30 uur, na 52 km. gearriveerd bij de kathedraal en om 12:00 uur de pelgrimsmis bijgewoond. Daarna
de nodige kunst-theelichtjes ontstoken voor diegene die erom gevraagd hebben.
Helaas het wierookvat niet gezien.
De aankomst was niet dat wat we graag gezien hadden. De stad, finish maakte geen extra emoties los, waar we stilletjes op gehoopt hadden.
Natuurlijk de oorkonde, het bewijs, opgehaald.
Eerst wat gaan eten om vervolgens de terugreis te regelen. Fiets wordt direct naar huis gestuurd.De 3 Chinezen bij de fietsenmaker achtergelaten. Het is te moeilijk om vervoer te regelen naar Porto. In de huiskamer van het Nederlands Genootschap van St. Jakob de vliegreis van Porto naar Eindhoven geregeld. We vertrekken om 6:30 uur om 10:10 in Eindhoven te landen.
Het vervoer naar Porto gaat per bus,vertrek 11:00 uur Spaanse tijd en aankomst 14:00 uur Portugese tijd. Er zit namelijk 1 uur tijdsverschil tussen beide landen.
Helaas geen tijd meer om in Finisterre langs te gaan.
Verder willen we iedereen hartstikke veel bedanken voor de ondersteuning, leuke reacties, de tips en voor ons het genot dit te kunnen volgen na de dagelijkse tocht.
Morgen de foto's aanvullen en nagenieten van deze avontuurlijke, uitdagende en toch moeizame fietstocht. Totaal aantal fietskilometers 2757.
Fantastisch!!

PS: waren we op de webcam te zien?
Overigens Irma en Erwin proficiat met jullie trouwdag.

Lusio-Arzúa

Gisteravond een gezellige avond doorgebracht, met een oud Venlonaar, Michel Pijpers. We hebben van een perfecte maaltijd genoten, wat begon met aardappelen en groenten met brood. Daarna een visschotel met salade en yoghurt na. Ook nog vermicellisoep van Michel mee opgegeten en een viertal wijnflessen achterover gegoten.
Vanmorgen weer frisch und munter opgestapt om de heuvels op en af te fietsen. Bedankt Stef, we weten elke keer wat ons te wachten staat.
In Melide onze slaapplaats voor vandaag veilig gesteld. Onderweg neemt het aantal wandelaars steeds meer toe waardoor we een reservering gemaakt hebben.
Na 101 km. in Arzúa bij Albergue Ultreia gearriveerd zodat we morgen nog maar 45 km. hoeven te fietsen om te gaan finishen in Santiago de Compostela.
Uit voorzorg alvast een Albergue turistico y peregrinos Santos Santiago, in Santiago gereserveerd zodat we morgen na de middag op tijd het transport naar Porto en vliegtickets kunnen regelen.
Natuurlijk kunnen we morgen Erwin zijn verjaardag uitbundig gaan vieren.
Vanavond een menu voor de Peregrinos en een pilsje na.
Salut!

Ponferrada-Lusio

Vanmorgen afscheid genomen van Erwin zijn fietskar. Daarna bij het postkantoor 2 dozen ingepakt met overtollig materiaal en naar de Vogelwikke in Venray gestuurd.
Fietsen gaat nu een stuk makkelijker, zeker voor Erwin zonder kar en we hebben nu een veiliger gevoel bij de overige Chinezen omdat we maar 1 tas per kar vervoeren.
Vandaag over de Cebreiro, 1300 meter en de Alto de Poio van 1335 gefietst met zonnig weer waardoor er mooie uitzichten te zien waren.
Afgedaald naar Triacastela, na een mooie, veilige afdaling van 12 km.
I.v.m. complet doorgefietst naar Lusio waar we na 87 km. beland zijn in een supermoderne Albergue de C. F. Lucio.
Ultreia.

Astorga-Ponferrada

De zon vergezelde ons bij het vertrek richting 1504 meter hoogte, Cruz de Ferro. De klim naar het kruis en gedenkplaats ging gestaag en we hebben allen onze steen kunnen plaatsen. Natuurlijk de nodige foto' s gemaakt om daarna de afdaling aan te gaan.
Hier sloeg het noodlot ons toe, de as in de fiets waaraan de Chinees vastgeklikt wordt brak spontaan af bij Erwin zijn fiets. Gelukkig al in de eerste 100 meter. In eerste instantie geprobeerd deze as te buigen en hopen dat er nog voldoende schroefdraad op de as zit om vast te zetten. Dat laatste bleek niet het geval waardoor we de reisverzekering gebeld hebben voor hulp.
Terwijl we aan het wachten waren op reactie van de verzekering kwam een groep Amerikanen met 2 volgbussen op de berg aan, hiervan heeft Erwin dankbaar gebruik kunnen maken om zodoende met fiets, Chinees en bagage uiteindelijk in Ponferrada bij de Albergue de Peregrinos,
St. Nicolás de Flüe, aan te komen en zodoende weer aan te sluiten bij ons.
De as kunnen we niet laten lassen waardoor we er gezamenlijk voor kiezen, mede voor eigen veiligheid, een nieuwe normale as te monteren in Erwin zijn fiets en de overtollige ballast zoals tenten, kookgerei, reserve fietskleding en ligmatjes via de post te retourneren naar Nederland. Daardoor zullen de andere karretjes het hopelijk volhouden tot Santiago.
De verzekering had inmiddels medegedeeld dat dit een optie was waardoor het besluit redelijk snel genomen is.
Vanavond een pelgrimmenu nuttigen waardoor onze uitgehongerde magen weer gevuld worden en we weer gerust, natuurlijk na een pilsje, chips en pinda' s ons stapelbedden weer kunnen opzoeken.
Hals und Beinbruch.

PS: de afdaling van Cruz de Ferro was steil, redelijk gevaarlijk maar ook zeer mooi genieten van de uitzichten over het diepe dal en de gletsjers.

Sahagún-Astorga

Na een licht ontbijtje in de herberg, vertrokken voor weer een redelijk vlakke tocht. We hebben vandaag bewust León gemeden en de alternatieve route via Valdevimbre genomen. In de Valdevimbre liggen heel veel grotwoningen. Grappig om te zien dat er uit een rots- en grasachtige wand vele schoorsteentjes steken.
Uit ervaring van de vorige grote steden zijn we veel tijd kwijt om fietsend door de stad te komen en de kathedralen gaan stilletjes op elkaar lijken. Daarnaast kunnen we 14 km. uitsparen om zodoende redelijk goed uit te komen voor de klim van morgen naar Cruz de Ferro. We hebben dan na een kleine aanloop in de morgen de klim naar het kruis, wat ons fijner lijkt dan later in de middag.
Vandaag best wel veel zon gehad maar het is nog steeds geen korte bokse weer.
Gelukkig weer een Albergue, een grote, in Astorga kunnen strikken na een rit van 117 km. De Albergue Público de Peregrinos, Siervas de Maria is een oud klooster met zeer veel plek voor de pelgrims. Je kunt zelf koken, wat we vandaag gedaan hebben. Rijst met gehaktballen met ananas en groenten in tomatensaus.
We hebben wifi, dus er zijn weer foto' s aangevuld.
Nu lekker genieten van een halve liter Heineken en geproost op Linda haar verjaardag.
Linda proficiat namens je man, Bas, Erwin en Hans.
Morgen wordt het trabajo geblazen.